(scroll down for Dutch version)
MADONNA BLOND AMBITION TOUR 1990 ROTTERDAM
July 24 1990….today exactly 25 years ago. When it comes to music and show I witnessed one of the most beautiful experiences ever. After becoming a fan in 1984 (her performance at Live Aid in 1985 sealed the deal for me) I was thrilled that she embarked on a world tour in 1987 and made a stop in Rotterdam. With her Who’s That Girl Tour she put on a show as never seen before. But as usual we had to wait and see whether she would be repeating this or that this was just common for artists such as her. Well…by now we know better.
she kept on scoring hits and her albums (back then known as long play records) blew up the speakers, creating a feeling of euphoria unknown up to this point. She was about to go on tour again. In 1990 she traveled all over the world with her Blond Ambition Tour. Rotterdam was included again. July 24 marked the day. I knew from experience that Madonna was capable of putting on a grand show, but was she able to top her previous show? She couldn’t….she truly outdid her previous show from 1987 and topped it in an almost impossible way.
From when the lights were dimmed and the thumping sounds of the opening I was in such ecstacy that I remained frozen in my seat and just watched in awe. An indescribable feeling. When she finally appeared and asked her famous question “Do you believe in love!!’ to the stadium, there was no holding back. As lifted by an angel I suddenly stood up and lost myself as a young God in the enormous musical spectacle that was happening on stage. I remained standing and dancing since (I might have taken my seat during a ballad) and I surrendered to the unexplainable feeling that this woman delivered to the stadium. A show (especially back then) on such a high level that you instantly forgot all your worries and experienced a phenomenal beautiful evening. I even shed a few tears during Oh Father and goosebumps all over during Like a Prayer. The bed scene in Like a Virgin completely took my breath away and completely lost it during Vogue and Holiday.
Thirty minutes after the last song I was still gazing at that deserted stage, where something phenomenal had just happened. With in the lead a woman that proved to be in a whole new level and that she was not just any other performer that would be lost in anonimity after her first tour. This was all too unique….too unusual…too good. The huge spectacle of the Blond Ambition Tour was overwhelming and again completely ahead of it’s time.
That same woman is still here in 2015. Still unique…still unusual..still too good. Doing her thing despite all the criticism in a way of such a level of class, that after 25 years you still get that same feeling with every new album and every new tour as back on July 24 1990. When you are able to achieve this as a woman in a music world that is dominated by men, you are one of a kind. I know for sure that I will experience the same feeling during the upcoming Rebel Heart Tour as I did during the Blond Ambition Tour in 1990. Because we are talking about Madonna here….the phenomenal woman who constantly succeeds. I am very proud to have been her fan for the past 32 years, the woman who 25 years after the Blond Ambition Tour still has the same ambition to give her loyal followers a breathtakingly experience.
Dutch – Nederlands
MADONNA BLOND AMBITION TOUR 1990 ROTTERDAM
24 juli 1990…vandaag exact 25 jaar geleden.Op muzikaal-en showgebied was ik getuige van één van de allermooiste ervaringen die ik ooit beleefde. Nadat ik in 1984 fan van Madonna was geworden (na haar optreden op Live Aid in 1985 was ik helemaal definitief om) was ik dolgelukkig dat zij in 1987 op wereldtoernee ging en ook Rotterdam aandeed.Met haar Who’s That Girl Tour zette ze iets formidabel groots neer wat nog nooit eerder was gedaan. Maar zoals altijd moest maar worden afgewacht of ze dit ooit nog zou herhalen of dat dit het zoals bij zoveel artiesten gewoon was.Nou…inmiddels weten we beter.
Ze bleef hits aan de lopende band scoren en haar albums (toen nog langspeelplaten genoemd) spatten uit de boxen en zorgden voor een uitzinnig gevoel en een euforie die ongekend was. Ze zou weer op toernee gaan.In 1990 was het zover en reisde ze de wereld over met haar Blond Ambition Tour.En ook Rotterdam werd niet overgeslagen. Op 24 juli was het zover. Weliswaar wist ik dat Madonna tot grote dingen in staat was na haar vorige tour maar of ze dat nu zou kunnen evenaren was nog maar de vraag.En dat kon ze niet.Sterker…ze overtrof haar prestatie uit 1987 op een welhaast onmogelijke manier.
Vanaf het dimmen van het licht en de bonkende tonen van de opening was ik in een dusdanige extase dat ik verstijfd van ongeloof en spanning op mijn stoel bleef zitten en die zinderende opening over mij heen liet komen.Een onbeschrijfelijk gevoel. En toen ze daar dat eindelijk tevoorschijn kwam en haar bekende regel “Do you believe in love!!!” het stadion ingooide was het hek van de dam.Als door een engel opgetild kwam ik plotsteling overeind en ging als een jonge God mee in het enorme zang-en dansspektakel wat zich op het podium voltrok. Geen minuut heb ik meer gezeten (misschien af en toe tijdens één van de ballads) en ik gaf mij over aan dat onverklaarbare gevoel dat deze vrouw het stadion in bracht. Een show (zéker voor die tijd) van een ongekend hoog niveau waarbij je al je zorgen vergat en als een blij kind een fenomenaal mooie avond beleefde. Zelfs nog enkele tranen latend bij “Oh Father” en met zwaar kippevel over het hele lichaam meedeinsde op “Like A Prayer”.Ademloos toekijkend naar de beroemde bedscene tijdens “Like A Virgin” en tijdens “Vogue” en “Holiday” weer compleet uit je dak gaan.
En een half uur na de laatste klanken zat ik nog steeds ademloos naar dat inmiddels verlaten podium te kijken waar zich zojuist iets fenomenaals had afgespeeld. Met in de hoofdrol een vrouw die definitief bewees van een ongekend hoog niveau te zijn en niet zomaar een zangeres die na haar eerste tour in de anonimiteit zou verdwijnen.Daarvoor was dit allemaal te uniek…te ongewoon…te goed. Het grote spektakel van de Blond Ambition Tour was overwelmend en voor die tijd nogmaals ongekend.
En anno 2015 is diezelfde vrouw er nog steeds.Nog steeds uniek…nog steeds ongewoon…nog steeds te goed. Tegen ladingen kritiek inzwemmend gewoon haar weg blijven gaan op een manier van een zeldzaam hoog niveau waardoor je 25 jaar na dato nog steeds bij elk album en elke tour datzelfde gevoel over je heen krijgt als op 24 juli 1990. En wanneer je dat,als vrouw in een door mannen gedomineerde muziekwereld,nog steeds voor elkaar weet te krijgen ben je unieker dan uniek en ben je beter dan de overtreffende trap van goed. Ik weet zeker dat ik bij de Rebel Heart Tour straks weer overladen wordt met diezelfde gevoelens als toen in 1990. Want het betreft hier Madonna…die fenomenale vrouw die dit telkens weer weet te bewerkstelligen. Ik ben apetrots mijzelf al 32 jaar fan te mogen noemen van die vrouw die 25 jaar na de Blond Ambition Tour nog steeds diezelfde ambition heeft om haar trouwe volgers een adembenemende ervaring te bezorgen.
Written by Romano van der Steen for MadonnaUnderground
